History
ประวัติศาสตร์
ประวัติของจังหวัดพิษณุโลก
พิษณุโลกเป็นเมืองที่เก่าแก่ที่สุดเมืองหนึ่งของ
ประเทศไทย ถูกสร้างขึ้นเมื่อกว่า ๖๐๐ ปีมาแล้ว แต่ว่า ชุมชนเมืองพิษณุโลกจริงๆแล้วนั้น
มีอายุเก่าแก่ถึง ๒๐๐๐-๔๐๐๐ ปี นอกจากนี้ยังมีการค้นพบขวานหินโบราณมากมายซึ่งถูกสร้างในสมัย
ยุคหินและยังมีปรางค์ที่ถูกสร้างก่อนสมัยสุโขทัยอีกด้วย
สมัยกรุงสุโขทัย
( พ.ศ.๑๗๘๑-๑๙๒๑ )
ในสมัยสุโขทัย
พิษณุโลกเป็นเมืองที่สำคัญมาก ซึ่งปกครองโดยพระบรมวงศานุวงศ์ที่สำคัญ
เพื่อป้องกันการรุกรานของอาณาจักรอยุธยาที่กำลังสร้าง อาณาจักรในเวลาเดียวกัน
สมัยกรุงศรีอยุธยา
( พ.ศ.๑๘๙๓-๒๓๑๐ )
ในสมัยกรุงศรีอยุธยา
พิษณุโลกเป็นเมืองที่สำคัญมากขึ้น โดยกษัตริย์จะส่งพระราชโอรสมาปกครอง
ในสมัยสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ ทรงปกครองพิษณุโลกเป็นเมืองหลวงถึง ๒๕
ปี ( พ.ศ.๒๐๐๖-๒๐๓๐) เพื่อที่จะป้องกันการรุกรานจากอาณาจักรล้านนา
นอกจากนี้ พิษณุโลกยังเป็นสถานที่พระราชสมภพของสมเด็จพระนเรศวร มหาราช
( ๒๑๓๓-๒๑๔๘ ) พระองค์ทรงประกาศอิสรภาพกรุงศรีอยุธยาจากพม่าในปี พ.ศ.๒๑๒๗
สมัยกรุงธนบุรี
( พ.ศ.๒๓๑๐-๒๓๒๕ )
หลังจากการเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่
๒ ในปีพ.ศ.๒๓๑๐ มีก๊กต่างๆ เกิดขึ้นหลายแห่ง ก๊กพิษณุโลกก็เป็นหนึ่งในนั้น
แต่ว่าในที่สุดก๊กของพระเจ้าตากสินมหาราชได้รวบรวมอาณาจักรได้สำเร็จและตั้งกรุงธนบุรีเป็นราชธานี
ในเวลานั้นพิษณุโลกเป็นเมืองสำคัญอักครั้งหนึ่ง
สมัยกรุงรัตนโกสินทร์
( พ.ศ.๒๓๒๕ - ปัจจุบัน )
ภายหลังช่วงเวลาอันสั้นของอาณาจักรธนบุรี
รัชกาลที่ ๑ ได้ทรงสถานปนากรุงเทพฯ ให้เป็นเมืองหลวงแห่งใหม่ ในสมัยรัชกาลที่
๕ ( พ.ศ.๒๔๑๐-๒๔๕๓ ) ทรงตั้งให้พิษณุโลกเป็นเมืองหลักในมณฑลพิษณุโลก
หลังจากการยกเลิกระบบมณฑลแล้วพิษณุโลกก็มีฐานะเป็นจังหวัด เรื่อยมา
ในปัจจุบันแบ่งการปกครองออกเป็น ๙ อำเภอ คือ อำเภอเมืองพิษณุโลก,อำเภอวังทอง,อำเภอพรหมพิราม,
อำเภอบางระกำ,อำเภอนครไทย,อำเภอชาติตระการ, อำเภอบางกระทุ่ม,อำเภอวัดโบสถ์
และอำเภอเนินมะปราง
Back
to top
|